Y. (33) Ik heb altijd moeite met de ontwikkeling van mijn borsten gehad. Voor mij stond het symbool voor volwassen worden en naar mijn idee werd mijn lichaam sneller vrouw dan mijn geest. Ik weet dat ik rond mijn 14e in een rap tempo begon aan te komen in gewicht en dan met name rondom mijn borsten en dijen. Een jongen uit mijn klas zei tegen me dat hij mij het twee-na mooiste meisje uit de klas vond: dat bleek te zijn vanwege de reden dat ik de twee-na grootste borsten had. Ik had er moeite mee om op die manier gezien te worden. Ik had inmiddels cup D (nu bijna niet voor te stellen) en besefte dat het geassocieerd werd met seks. Ik ontwikkelde niet veel later een eetstoornis en het niet volwassen willen worden leek daar een rol in te spelen. In een rap tempo verloren mijn borsten hun volume door mijn gewichtsafname. Ik was daar niet rouwig om destijds. Ookal werd mijn gewicht weer gezond toen ik genas, mijn borsten bleven slap, ongevoelig en volumeloos. Rond mijn 28e merkte ik opeens dat ze weer meer volume kregen en strakker stonden. Mijn borsten werden zelfs pijnlijk: ik bleek zwanger te zijn! Omdat ik verminderd vruchtbaar ben, was dit een hele verrassing die ik niet zou hebben gemerkt als mijn borsten niet zo waren veranderd. De zwangerschap bleek echter niet goed af te lopen. Mijn borsten hadden wel een flinke stoot ontvangen, waardoor ze daarna nog slapper waren. Ik heb een tijd daarna een focus op mijn borsten gekregen die niet helpend was: ik schaamde me voor ze. Ik vond het ook moeilijk als er in de media grappen werden gemaakt (meestal door mannen) over borsten die veranderden naarmate vrouwen ouder werden of kinderen hadden gehad. Hoewel mijn borsten er niet mooier op zijn geworden ben ik pas sinds een tijdje meer content. Ik ben er meer de focus op gaan leggen dat borsten niet alleen esthetisch of seksueel beschouwd hoeven worden, maar vanuit hun functionaliteit een veel belangrijkere rol hebben.

————————————————————-

Y. (33) I have always had trouble with the development of my breasts. For me it was a symbol of maturity and in my opinion my body became a woman, faster than my mind. I know that around the age of 14 I started to gain weight quickly and especially around my breasts and thighs. A boy in my class told me that he thought I was the second most beautiful girl in the class: that turned out to be because I had the second-largest breasts. I had a hard time that people started to see me that way. During that time I already had a cup D (now almost impossible to imagine) and realized that it was associated with sex. I did develop an eating disorder not very much later and not want to become an adult, played a big part in it. In a rapid tempo, my breasts lost their volume due to my weight loss. I didn’t worry about it back than. Even though when I healed an my weight got healthy again, my breasts stayed weak, insensitive and voluminous. Around my 28th I suddenly noticed that they again got more volume and were tighter. My breasts became even painful: I turned out to be pregnant! Since I am reduced fertile, this was a total surprise that I would not have noticed if my breasts had not changed. The pregnancy did not turn out well. My breasts had received a big punch, and after that they got even weaker. For a while I got a focus on my breasts that was not helping for me: I was ashamed of them. I found it so difficult when they made jokes in the media (mostly by men) about the breasts of their partners that had changed during time or when they’ve got babies. Although my breasts aren’t getting more beautiful, since a little time I’m okay with them. I have started to focus more on the fact that breasts do not only have to be aesthetically of sexual, but their functionality have a much more important role.